Bijzondere wereld, soms zit het me tot hier.... Als ik op de A7 een storingslamp op mijn dashboard krijg, zet ik mijn wagen aan de kant op de parkeerplaats bij de benzine pomp in Scharmer. Ik zet de wagen op de handrem en vergeet de wagen in de P te zetten. Als ik achter de wagen sta, gaat deze er langzaam vandoor. De centrale vergrendeling sluit de wagen af en met draaiende motor (en inclusief mijn telefoon) rolt deze richting de sloot. Ik probeer op alle mogelijke manieren de wagen te stoppen en omdat door de gesloten deuren instappen niet lukt gooi ik wat takken voor de wielen van de wagen. Hij komt na 100 meter net voor de sloot tot stilstand, maar staat half op de weg, half in de berm. Ik houd een wagen aan en deze man probeert heel lief met zijn wagen de mijne terug naar de parkeerplaats te trekken. Helaas is mijn auto te zwaar en is deze al te ver in de modder weggezakt. Ik mag van hem zijn telefoon gebruiken om het thuisfront te vragen om een reserve sleutel te brengen, waarmee ik de deuren weer zou kunnen openen. Na dit telefoontje vervolgt deze man zijn weg en bedank ik hem vriendelijk voor zijn geboden hulp. Omdat alle contact met het thuisfront nu is verbroken, loop ik na 1 uur richting een man die op deze parkeerplaats in zijn nette pak met een mobiele telefoon een grijze BMW staat te fotograferen. Misschien wil hij deze kopen of verkopen, maar de aandacht voor de BMW is groot. 'Goedemiddag, ik heb een probleem. Mijn gele wagen staat daar met draaiende motor en de deuren op slot, zou ik misschien 1 telefoontje mogen plegen?' Hij kijkt niet eens op. 'Nee, jij mag niet bellen met mijn toestel.' Omdat ik denk dat hij een grapje maakt, blijf ik nog ongeveer een minuut in de regen staan, een minuut waarin hij de BMW blijft fotograferen. Vervolgens stapt hij in deze BMW, omzeilt de palen onder mijn wielen en vertrekt richting Groningen. Ik loop vervolgens naar de benzinepomp, leg de situatie uit en de dame geeft me zonder er over na te denken haar mobiele telefoon. Ergens knapte er bij mij een stop. Ik heb vorige maand in Turkije een gehele nacht gezocht naar 1 vinger van een kind, simpelweg om de vader die me daarom vroeg te laten zien dat we er zijn om elkaar te helpen. 1 Vinger! En deze man liet het niet toe om 1 telefoontje te plegen met zijn mobiele telefoon. Maar beste man, weet dat als ik u een keer moet helpen, dat ik dan met al mijn liefde uw dierbare zal verzorgen, mijn uiterste best voor u zal doen dat u alsnog afscheid kan nemen, dat u mag uithuilen op mijn schouder en dat ik er altijd voor u zal zijn. Ik wens u een fijne nacht!

Special Death Care

Ja, de bevolking helpen na de aardbeving in Turkije is het meest waardevolle en dankbare geweest wat ik tot nu toe in mijn leven heb mogen doen. Ik heb er veel verdriet gezien, heb er veel gehuild, maar heb er ook veel moois gebracht. Mijn tweede boek zal dan ook niet gaan over mijn werkzaamheden in Nederland, maar zal volledig gaan over de aardbeving in Turkije. Een aangrijpend boek waarin ik je mee ga nemen naar de meest indrukwekkende periode uit mijn leven. Ik ben er al aan begonnen en verwacht dat het ergens in 2024 zal worden uitgebracht. Mijn vorig boek is tot die tijd nog te bestellen.

Aardbeving Turkije Special Death Care

De schoenen die ik aan had bij het bergen van de slachtoffers in Turkije hangen aan de muur. Bij het zien van deze schoenen ga ik terug naar een periode waarin we tientallen dode lichamen hebben geborgen en in een week tijd meer dan 1000 slachtoffers hebben gedesinfecteerd. Samen met DeathCare Germany hebben we ons humanitair ingezet om lichamen onder het puin vandaan te halen en zijn we - na een week daar te zijn geweest - afgelost door het tweede team. Het verdriet en leed wat we daar aantroffen is met geen pen te beschrijven. Ondanks dat kijk ik terug op een tijd waarin we veel hebben bereikt, veel hebben gehuild, maar ook heb gezien hoe je vrienden kunt worden met totaal onbekenden. Nergens heb ik tijdens mijn werk zo veel dankbaarheid gezien als bij deze Turkse bevolking. Ook even wat getallen over het thuisfront: Nog 792 WhatsApp berichten, 32 e-mail en 27 LinkedIn berichten te beantwoorden. Of ik opnieuw zou gaan als mijn expertise is gewenst? Per direct!

Aardbeving Turkije Special Death Care

Mijn bedrijf te koop? Ik weet niet wie deze onzin de wereld in heeft geblazen, maar die nodig ik graag bij me thuis uit voor een kopje koffie. Net als in de voorgaande jaren zal ik me gewoon blijven inzetten om afscheid nemen mogelijk te maken en zal volop mijn kennis gaan delen met mensen die daarvoor belangstelling hebben. Mijn klinische lessen zijn ook super geschikt voor mensen uit de zorg, neem gerust een kijkje op mijn website. Op de foto staat mijn wagen met daarin een pop, niet dat daar straks hele verhalen over rond gaan ;)

Edwin op Nursing 2022

 

Beste inbrekers. Bedankt dat jullie uiterst voorzichtig mijn woning zijn binnen gedrongen en daar ongeveer 20 minuten hebben rondgekeken terwijl mijn vriendin doodsangsten heeft uitgestaan en jullie uiteindelijk heeft verzocht te vertrekken. Maar jullie hadden nogal haast om te vertrekken, tenminste zo blijkt uit de camera beelden. Slanke inbreker, u gaf aan van het elektriciteits bedrijf te zijn, dan nodig ik u van harte uit de bekabeling van de camera's te herstellen, dan kan ondertussen uw dikkere collega wellicht het kozijn repareren en schilderen. Het zou u beiden vreselijk sieren om een bos bloemen aan mijn vriendin te geven. Hiervoor hoeft u niet via het kozijn naar binnen maar bent u gewoon via de voordeur van harte welkom voor een kop koffie met koek. Tot slot, om u te bedanken voor het uiterst zorgvuldig en grondig onderzoek naar de inhoud van mijn woning, krijgt u van mij wat gratis zendtijd. Buiten de bloemen, het herstellen van de schade en het samen drinken van een kop koffie, hoef ik voor het plaatsen van dit filmpje niks terug. Uw kleding lijkt wit, maar dat komt omdat de infrarood camera u wat mooier in beeld wilde brengen. Op onze overige beelden staat uw donkere kleding keurig afgebeeld. Mocht iemand u herkennen, dan zou u een belletje richting de politie op 0900-8844 vast op prijs stellen. Ik wens u veel geluk en voorspoed in 2023.  De camera beelden vind je hier

Boeven vangen

Een verrassend interview gehad met Dilys Derksen Gouddenker, ze heeft hem voor jullie online gezet. Tijdens dit interview neemt ze je een uurtje mee in mijn wereld. Dankjewel Dilys. Bekijk het interview hier: https://lnkd.in/epW2diJY

Special Death Care

Als ik het meisje van 16 aantref na haar zelfdoding, dan komen er toch wel veel vragen bij me naar boven. Niet zo zeer de vragen omtrent haar dood, maar meer de vragen in de richting hoe ik het voor elkaar ga krijgen om de ouders een waardig afscheid te gunnen. We kunnen technisch tegenwoordig best veel, maar dat neemt niet weg dat we met regelmaat tegen een grens oplopen, een grens waarbij het ook technisch niet meer haalbaar is om een overledene toonbaar te krijgen. Tijdens het gesprek met de ouders wordt het me duidelijk dat het de grootste wens is haar tijdens de feestdagen thuis te hebben, ook als ze niet toonbaar is. ‘Heeft u iets wat haar erg dierbaar was, iets wat we haar mee kunnen geven en waarbij u het gevoel heeft dat ze niet alleen is?’ Moeders komt aanlopen met een grote knuffelbeer, ‘dit is de beer waarmee ze altijd lag te slapen, vindt u het goed als we deze dan bij haar in de bodyseal gaan doen?’ Spontaan verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. ‘Mevrouw, geef mij nog 15 minuten, dan kan ik waarschijnlijk nog iets realiseren waardoor u zich iets minder ongelukkig gaat voelen.’ Samen met de beer ga ik naar het meisje, leg haar deze in haar verminkte armen, maar op een manier waarop haar (nagenoeg ongeschonden) hand de beer stevig vast heeft. Ik schiet wat foto's en bewerk deze tegelijkertijd met wat trucjes. Wazig filter, sepia kleurinstelling en bijsnijden totdat er uiteindelijk een prachtige foto ontstaat. Prachtig is misschien een verkeerd woord in deze situatie, maar het bracht in elk geval tranen van geluk bij deze ouders en is het mede door de bodyseal gelukt om deze familie samen te laten zijn tijdens de kerstdagen. Ook het komend jaar blijf ik me inzetten voor de nabestaanden en zal ik alles uit de kast halen om een waardig afscheid te realiseren en ontstaan er wellicht nieuwe verhalen voor mijn tweede boek. 

Special Death Care