Gevoerd aan de krokodil of hangend aan twee haken in mijn huis, tijdens mijn klinische lessen vertel ik er gekscherend over. Kim zou me graag in mijn eigen tuin zien liggen om de achteruitgang na mijn overlijden te monitoren, zelf vind ik dat wel humor. Maar de plek waar ik uiteindelijk zal willen liggen heb ik voor jullie gefotografeerd (Polen) en zeg zelf, het is er toch prachtig. Zelfs popcorn en suikerspinnen zijn er op het kerkhof te vinden. Niet dat mijn tijd al is gekomen, maar je kunt er niet vroeg genoeg bij stil staan. Mijn lessen zijn voor iedereen en merk dat de mensen die werken in de (palliatieve)zorg in grote aantallen aanwezig zijn, top! Mijn lessen: http://www.specialdeathcare.nl/voorlichting

Special Death Care

Een spontane donatie aan Special Death Care, zo maar uit het niets. Wat we er mee hebben gedaan? Het (niet nader te noemen) bedrag hebben we middels kortingen terug laten vloeien aan de nabestaanden, families die anders door hun financiële problemen een waardig afscheid zouden moeten missen. Namens meerdere families een groot dankjewel richting de donateur. En zie de foto, even een selfie met koffie bij de opgaande zon. Special Death Car(e), zonder de letter ‘e’ is het nog steeds leuk ;)

Special Death Care

Je herkent het vast, planningen die door elkaar lopen, van hot naar her vliegen en er op het laatste moment achter komen dat dingen niet gaan zoals je het in je hoofd had gepland. Maar het maakte me wel aan het lachen en bevestigde me dat mijn bedrijfsnaam ‘Special Death Care’ bij sommige mensen een beeld naar boven haalt, die niet helemaal is wat ik met deze naam heb bedoeld. Het begon allemaal heel simpel met een klinische les in Den Helder. Omdat ik voor mijn les graag op tijd aanwezig wil zijn, boek ik met enige regelmaat een hotel in de omgeving van waar ik deze les ga geven. Ook voor deze les in Den Helder had ik mijn inziens een prima hotel geboekt. Totdat…. Een paar uur voordat ik wil vertrekken, lees ik dat de inchecktijd tot uiterlijk 18 uur mogelijk zou zijn, maar wat een schrik, dat was never nooit niet haalbaar voor me. Een mailtje richting het hotel dat ik pas rond 22 uur aanwezig zou kunnen zijn werd keurig beantwoord met de tekst: Dankjewel voor uw bericht. Wellicht kunt u de sleutel ergens eerder afhalen, want waarschijnlijk bent u wel iets eerder dan 22 uur op het eiland. Huh? Eiland? Sodeju, ik heb alleen gekeken naar de afstand rondom het hotel tot aan de plaats waar ik les zou geven, maar heb niet in de gaten gehad dat Texel een eiland is en ik daarvoor met mijn ‘ambu’ op de boot zou moeten. Gelukkig waren wat telefoontjes en een aantal mailtjes voldoende om gratis het hotel te kunnen annuleren. Een snelle zoektocht gaf me de kans nog op het nippertje een laatste vrije kamer in Schagen te boeken. Zonder problemen de overnachting geboekt, een overnachting met parkeergelegenheid een continentaal ontbijt. Ik veeg wat zweet van mijn handen en zat weer met een gerust hart aan de koffie. Nog geen 10 minuten later gaat de telefoon. Op mijn display staat de naam van het zojuist geboekt hotel. Een dame die me vriendelijk vraagt of ik Engels spreek doet me besluiten mijn telefoon door te geven aan iemand die die taal beter beheerst dan ik. Het gesprek nam niet veel tijd in beslag, maar in dit korte tijdbestek wist deze dame de andere dame wel een glimlacht op haar gezicht te toveren. ‘Weet je wat ze vroeg?’ Bij het zien van haar glimlach krijg ik zelf nu ook een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht. ‘Nou nee, ik heb het gesprek niet mee geluisterd, maar zoals ik aan je vrolijke kop kan zien is het niet een vraag die je had verwacht, hihi.’ Haar glimlach veranderde in een schaterlach. ‘Ze had op je gegevens gezien dat je Special Death Care hebt ingevuld en vroeg of dat ook betekende dat je een speciaal ontbijt nodig zou hebben, of dat het continentaal ontbijt ook zal volstaan, wuahaaha.’ We hebben nog lang gespeculeerd wat ze er nou eigenlijk mee bedoelde en gekscherend zagen we al allemaal geserveerde lichaamsdelen op een schaal liggen. Zwarte humor, maar het maakte de dag wel leuk! Overigens een perfect hotel.

Edwin Spieard - Special Death Care

Het raakt me, een volle zaal waarin je een speld kunt horen vallen. Mijn klinische lessen gaan niet alleen over leuke dingen, maar komen door mijn jarenlange ervaring soms angstaanjagend dichtbij. Vragen uit de zaal laten me vertellen hoe het er in de praktijk aan toe gaat, de reconstructies, de confrontaties en natuurlijk de oversterfte met daarbij de veranderingen die we de laatste 2 jaar ervaren. Zoals velen weten ben ik begonnen aan mijn tweede boek, maar eerlijk is eerlijk, ik vind het een lastige klus. Kijk, een verhaal schrijven is op zich niet zo lastig, maar zou graag willen dat mijn verhaal je opnieuw pakt en mee neemt naar de werkelijkheid. En daar zit een beetje mijn knelpunt…. de werkelijkheid. Wat zou het boek een stuk fijner lezen als ik kon schrijven waarover ik zou willen schrijven, gewoon open en eerlijk kunnen vertellen hoe sommige confrontaties en reconstructies tot stand zijn gekomen. Voorlopig is het boek nog lang niet af en zal ik serieus proberen bepaalde zaken tot in detail weer te geven..Mijn reeds uitgegeven boek is te vinden op deze website.

Special Death Care ambulance

Tussen twee lessen door even op een terras, mijn gedachten dwalen af naar de heftige momenten tijdens de les. Niet zelden lopen de emoties hoog op en zijn mijn ervaringen soms confronterend en komen ze angstaanjagend dichtbij, maar juist dat maakt het zo enorm betrokken. Het 1 zijn met de cursisten maken de lessen levendig, of je nou een huisarts bent, in de detailhandel werkt of in de uitvaart, iedereen is welkom. Ik weet dat er ondernemers zijn die niet begrijpen waarom ik met mijn lessen landelijk mijn kennis deel en vinden dat ik niet in hun regio hoor te zijn, maar zo lang er belangstelling is om mijn lessen bij te wonen blijf ik gewoon komen. Hun regio, wuahahaha, triest om het zo uit te moeten spreken. Heb jij ook belangstelling in mijn les, meld je dan aan via mijn website. Niks geleerd is niks betalen, ook in ‘hun’ regio. http://www.specialdeathcare.nl/voorlichting

Edwin Spieard - Special Death Care

Witte slierten in het bloed, bloed dat zwart lijkt van kleur en bloed wat stroperiger is dan ik ooit heb gezien. Ongeveer anderhalf jaar geleden begon ik met posten van mijn bevindingen, bevindingen die ik nog steeds waarneem. Ik kreeg een hoop stront over me heen, mailtjes waarin ze me vroegen geen onzin meer te verspreiden. Nu anderhalf jaar later zijn er toch plotseling meerdere embalmers die exact het zelfde waarnemen in de overledenen. Ik krijg dagelijks berichten doorgestuurd en de onafhankelijke media vraagt me wekelijks voor een interview, zelfs internationaal is er belangstelling over de dingen die we als embalmers aantreffen in onze overleden dierbaren. Maar een interview heb ik geen trek in, ik blijf gewoon posten wat ik aantref en houd jullie op de hoogte. Ik zoek of oordeel niet over of naar de oorzaak, ik post alleen wat ik constateer en hoop zo van mede embalmers en uitvaartverzorgers te horen wat hun bevindingen zijn. Het bijzondere van de witte slierten in het bloed dat ik uit de overledene haal, is dat het lijkt alsof het groeit. Het lijkt alsof de witte slierten toenemen in volume nadat ik het in mijn bokaal heb. Voordat ik de vraag krijg waarom ik dit deel op Linkedin zal ik deze vraag alvast beantwoorden. Ik deel dit omdat er weinig over bekend is en ik op deze manier wellicht een bepaalde groep mensen hiermee help, of mensen uit mijn vakgebied bereik die hier nog niet van op de hoogte zijn. Vooralsnog lach ik de niet vriendelijke reacties en mailtjes maar van me af en geniet ik van elke minuut waarin ik mezelf mag zijn. Leef je leven en heb jezelf en elkaar lief. Mijn boek ‘Altijd werken in emotie’ is uit voorraad leverbaar http://www.specialdeathcare.nl/boek

De verminkte lichamen, soms neem ik ze even mee naar het strand. Niet letterlijk, maar in gedachten. Het fascineert me hoe en waarom we er na onze dood ineens anders uit gaan zien. Verminkt door een ongeval, zelfdoding of simpelweg door bacteriën en nu plotseling met velen tegelijk. Wie mijn volgt die weet dat ik er al vaker over heb geschreven en dat mijn werkzaamheden niet meer het zelfde zijn als 2 jaar geleden. De drukte is toegenomen, maar ook de mogelijkheden iemand toonbaar te krijgen (en te houden) is tegenwoordig een mega klus. De komende maanden zal ik veel in het land zijn om belangstellenden tijdens mijn klinische lessen een beetje wegwijs te maken omtrent lijkstijfheid, verkleuringen, implantaten en de veranderingen in ons lichaam nadat we zijn overleden. Of ik ook bij jou in de buurt kom? Dat kun je lezen op mijn website. Een klinische les kost slechts €29,- en niets geleerd is niets betalen. Tevens zal ik in 2022 nog een aantal gratis lessen in ’Feiten en mythes rondom de dood’ gaan verzorgen. Neem gerust een kijkje op mijn website bij de klinische lessen.

Edwin Spieard - Special Death Care