Een familieagent die plotseling op mijn pad kwam. Het resulteerde in een zakelijke koffie met heerlijke koek. Ik denk dat we elkaar 90 minuten hebben gesproken, alhoewel, hij was meer aan het woord dan ik. Ik dacht dat ik veel kon praten, maar geloof me, deze familieagent kon kletsen, sodeju. We zitten beiden al jaren in het vak en tijdens deze koffie kwamen veel zaken naar boven. Het bijzondere aan deze 90 minuten, was het aantal moordzaken, waarin we beiden onze expertise hebben ingezet. Nu, terwijl ik dit schrijf, denk ik terug aan ons gesprek en realiseer me dat er wel bijzonder veel moordzaken zijn geweest, waarbij kinderen de dupe zijn geworden, of waarbij de partner de andere partner om zeep heeft geholpen. Mensen zijn best wreed voor elkaar. Ik heb geen idee hoeveel precies, maar in de laatste 20 jaar dat ik werkzaam was, heb ik er toch echt wel tientallen voorbij zien komen. Ik denk zelfs serieus dat het er met gemak meer dan honderd zijn geweest. Dat is toch bizar? Het doel van onze koffie, was om te zien of we in een grotere groep onze ervaringen kunnen gaan delen. Een soort ochtendsessie waarbij we leren van elkaars ervaringen. Ik sta er in elk geval voor open. Het doel: Nabestaanden op een breder vlak kunnen begeleiden, niet alleen oog hebben voor het slachtoffer, maar ook voor de nabestaanden en de hulpverlener(s).