Ik doe het goed op getallen en daarom deel ik ze graag met je. Op een gemiddelde (werk)dag krijg je nogal wat informatie naar je hoofd geslingerd. Het is toch prachtig dat onze hersenen deze informatie meestal probleemloos verwerken. Niet elke dag is gelijk, maar om een beeld te geven, neem ik mijn werkdag met je door. Het begint met een drainage. De eerste 120 kilometer zijn gezet. Na deze drainage ga ik door naar drainage nummer 2, gevolgd door een bodyseal (gevalletje Hugo*) Mijn klokje op het dashboard geeft aan dat er inmiddels 2, 2 reisuren zijn verstreken. Van een Hugootje naar een thanatopraxie, 130km verderop. De gemiddelde snelheid was op dit traject 66km/uur. Aangekomen op mijn volgend werkadres voor (opnieuw) een Hugootje*, zag ik daar 16 A4-tjes. In een ruimte van maximaal 25m2. Door deze A4-tjes werd je daar in deze ruimte wegwijs gemaakt om goed te kunnen functioneren. Deuren sluiten bij vertrek, licht in de koelruimte uitdoen, bij gebruik wasbak, kraan goed sluiten. Ook op de afvalbak staan diverse regels uitgelegd. Waszak verschonen na vertrek, vuilniszak verschonen en in de container dumpen (met vervolgens een A4-tje waarop staat aangegeven hoe jij bij deze container kunt komen). Werkelijk, hebben we dit nodig om te kunnen functioneren? Ook het uitroepteken op deze A4-tjes maken je duidelijk dat het een ernstige zaak is. Kijk, GEEN drinkwater, die snap ik. Water in een mortuarium komt niet altijd rechtstreeks uit de kraan en staat soms maanden stil in een grote bak. Drinken van dit water zou immers gezondheidsproblemen met zich mee kunnen brengen. Onderweg naar huis pak ik nog 4 koekjes, drink 0,5 liter Gazeuse en zie op het dashboard dat ik inmiddels 483km heb gereden en daardoor 7,56 uur achter het stuur heb gezeten. Topdag
Hugootje*: Iemand die plotseling is overleden en binnen 1,5 dag niet meer toonbaar is. Ze worden paars/ zwart, zwellen op, bloed uit de neus, kikker-ogen, brilletje van het hoofd, ruiken zeer onaangenaam en uiteindelijk komen de knoppen door de zwelling uit de kist. Zie mijn eerdere posts over de veranderingen die ik aantref in het bloed van overledenen.