Tijdens een thanatopraxie bijeenkomst in Nederland, werd ik in 2015 vanuit Duitsland gevraagd om voor het Duitse Death Care mijn kennis met hun te delen. Binnen luttele seconden had ik mijn besluit gemaakt. ‘Vanzelfsprekend’ was mijn antwoord.
Nu een aantal jaren verder is de samenwerking gegroeid. Middels opleiding en realistische oefeningen op militair grondgebied zijn onze vaardigheden beproefd. Teambuilding en gebruik maken van elkaars kennis staat bij Death Care Germany bovenaan de lijst. In een korte periode heb ik vriendschap zien groeien. Tijdens de oefening in de rimboe deelden we alles, niet alleen je water en voedsel, maar ook je emoties. Vreemden werden vrienden.
Op 22 april 2017 zijn we met het team op bezoek geweest bij het Forensisch instituut in Hamburg. Het doel van deze bijeenkomst was om tijdens een uitzending beter te kunnen assisteren bij identificatie van dodelijke slachtoffers. Het eerste gedeelte was een reportage van de identificatie van de slachtoffers in Thailand (Tsunami ). Een fotoreportage vanaf het binnen brengen van de verminkte lichamen, tot aan de overdracht aan de nabestaanden. Op een respectvolle manier werd er gesproken over de manier waarop de identificatie tot stand is gekomen.
Vervolgens een lezing van een forensisch tandheelkundige, betrokken bij de identificatie in Joegoslavië. Hoe meer er werd verteld, hoe meer ik me bewust ben geworden waarom een identificatie noodzakelijk is. In eerste instantie ging ik er van uit dat het was bedoeld om de overledene een naam te geven, maar al snel werd me duidelijk dat het om veel meer redenen belangrijk is. Sommige bevolkingsgroepen mogen niet hertrouwen voordat de partner is overleden, en moet dus worden aangetoond dat de echtgenoot/ echtgenote is overleden. Ook keren verzekering maatschappijen veelal pas uit als de dood is vastgesteld.
Door deze tandheelkundige is ons geleerd antem-morten en post-mortem de status van het gebit te vergelijken. Zodoende kunnen we vaststellen of er een overeenkomst bestaat tussen bv een röntgen foto van het gebit tijdens leven (of een gips afdruk) en het gebit van het slachtoffer.
Aansluitend een lezing gehad van een forensische patholoog uit Rwanda. Hij is oa betrokken bij de identificatie van de volkerenmoord tussen de Hutu’s en Tutsi’s, waarbij in 100 dagen meer dan een miljoen mensen letterlijk zijn afgeslacht. Gruwelijke verhalen van een man die zijn eigen landgenoten helpt de mogelijkheid te creëren verder te leven, opnieuw te kunnen trouwen en de vader van een ongewenst kind te berechten. Middels DNA worden er nog dagelijks mensen geïdentificeerd en berecht. Een aangrijpend verhaal waarbij je een speld had kunnen horen vallen.
Heel bijzonder was het om 2 gerechtelijke secties te mogen bijwonen. Nadat de lichamen door een CT-scan zijn geweest, werden de lichamen zeer zorgvuldig geopend en werden alle mogelijke doodsoorzaken nauwkeurig onderzocht. Van zowel het weefsel als alle organen werd met uiterste precisie een diagnose gesteld die zou kunnen leiden naar de doodsoorzaak.
Met deze bijscholing is het mogelijk gemaakt dat Special Death Care niet alleen ingezet kan worden voor internationale reconstructie en balseming van dodelijke slachtoffers, maar ook internationaal kan worden ingezet voor het assisteren bij de identificatie van dodelijke slachtoffers –waaronder het afnemen van DNA- .
