‘Nou, dit is dus wat ik bedoel. Edwin is niet altijd subtiel in zijn bewoordingen’. Heel even word ik aan de kant gezet door de ondernemer. Het voelde als een messsteek ergens achter in mijn rug en wilde het liefst in de verdediging schieten. Een nabestaande neemt het voor me op. ‘Edwin heeft bij binnenkomst aangegeven dat zijn advies eerlijk en open besproken zal worden. Dat komt soms even hard aan, maar het geeft ons wel de mogelijkheid een juiste keus te maken, zonder de dingen mooier te benoemen dan dat ze zijn.’ Ik zeg maar even niks en wacht wijs af tot het gesprek tussen de ondernemer en de nabestaanden is beëindigd. Eerlijk is eerlijk, ik voelde me wat onder gewaardeerd/ aangevallen door deze ondernemer. Het zal niet zo bedoeld zijn en waarschijnlijk was het voor deze ondernemer een manier om zichzelf te verontschuldigen voor mijn directheid. Ik draai het om, ik ben gevraagd deze nabestaanden te helpen omdat de kennis van deze ondernemer (op dit moment) iets achterbleef. Mooie praatjes verkopen en valse hoop geven is nou eenmaal niet mijn ding en benoem graag de opties die ik kan bieden. Weken later kreeg ik een print-screen van een app gesprek tussen deze ondernemer en de nabestaanden. Een gesprek waarin de uitvaartondernemer wordt bedankt voor het inhuren van mij als persoon en de familie mij hartelijk bedankt voor het (door mij) begeleiden op een natuurlijk en deskundige manier. Bij het lezen verschijnt er een glimlach op mijn gezicht en besef me opnieuw, dat een ondernemer vaak meer ‘problemen’ heeft met mijn communicatie, dan de nabestaanden. Ik denk dat ik mijn omgang met nabestaanden (en hun dierbare) perfect heb omschreven in mijn boek ‘Altijd werken in emotie’. Ben je benieuwd hoe ik omga met overledenen en hun nabestaanden? Kijk dan gerust op mijn website bij de button 'boeken'.