Ik vind dat maar lastig, een lijkzak die niet alleen gebruikt wordt voor de overledene, maar tevens wordt gebruikt voor het afval. Steeds vaker assisteer ik bij een confrontatie en steeds vaker schaam ik me vreselijk diep. Ga maar even beeld denken en probeer je te verplaatsen in het slachtoffer en de nabestaanden. Als er bij mij een melding binnen komt van een zelfdoding met een jacht geweer, dan heb ik direct al een beeld hoe dit er uit zal zien. Door het mortuarium waar het slachtoffer is binnen gebracht werd aangegeven dat afscheid nemen niet meer mogelijk zou zijn en dat het lichaam beter geseald kon worden. Sealen van een lichaam is de overledene geur-, zicht- en dampdicht verpakken. Je kunt de overledene na een sealing niet meer zien, maar wel thuis opgebaard hebben, een prima optie. Maar als de twijfel toe slaat en de familie na 2 dagen besluit toch het lichaam te willen zien, dan open ik op locatie (meestal thuis) en in het bijzijn van de nabestaanden de bodyseal. In het bijzijn omdat dat dan de wens is van de nabestaanden en normaal gesproken kan dat onder begeleiding prima.

Maar tegenwoordig durf ik dat niet meer. Ik verstop bij binnenkomst alvast een vuilniszak in mijn pak, omdat het met regelmaat voorkomt dat ik voorwerpen aantref die niet bij de bodyseal in hadden gehoeven. Denk aan plastic schorten, stenen van het spoor, auto onderdelen en vaak latex handschoenen. Allemaal dingen die volgens mij niet thuis horen bij de overledene. Zelf vind ik het ook spijtig dat deze lichamen heel vaak onverzorgd zijn afgegeven. Waarom zou je niet met respect richting de overleden een stukje laatste zorg geven, kleden wat gekleed kan worden en respectvol in een seal overdragen aan de nabestaanden? Dit is toch bespreekbaar te maken voordat je de seal gaat uitvoeren? Daarna voor jezelf de wetenschap hebben, dat als de familie toch besluit te kijken, de familie ziet dat je piëteitsvol hebt gehandeld. Velen doen het keurig netjes hoor, dat voorop gesteld, maar er is ook een piepkleine groep die best iets meer mag nadenken. Iemand die tot zelfdoding over gaat heeft waarschijnlijk een moeilijke -maar bewuste- keuze gemaakt, daar heb ik ook na het overlijden nog diep respect voor.